تهیه و ارزیابی طرح های کشاورزی ، صنعتی و خدماتی با استفاده از بهترین روشهای ارزش یابی اقتصادی و برآورد انواع تحلیل حساسیت های ممکن برای طرح مورد نظر، برای ارائه به بانک و دریافت وام و همچنین مشاوره اقتصادی برای راه اندازی واحد تولیدی جدید در زمینه های کشاورزی،صنعت و خدمات پذیرفته مشیود.
جهت کسب اطلاعات بیشتر با شماره تلفن  های زیر تماس حاصل فرمایید:
09178330517
09337212663
مهندس بلورزاده. 

آموزش پرورش توت‌فرنگی در گلدان

مجموعه: گیاهان،حیوانات و آکواریوم

پرورش توت فرنگی کار ساده ایست و هر کسی می تواند آن را پرورش دهد و قیمتی گزاف برای خرید آن پرداخت نکند. شما در دو فصل بهار و پاییز می توانید توت فرنگی بکارید. توت‌فرنگی با روشی موسوم به رانر زیاد می‌شود. یعنی بوته‌های جــدید را که ریشه‌دار باشند در محل مورد نظرتان می‌کارید. در نتیجه امکان بیمار بودن بوته‌ها زیاد است. دقت کنید که بوته بیمار را نخرید. لکه برگی، سفیدک پودری، پوسیدگی سیاه ریشه جزو مهمترین بیماری‌های توت‌فرنگی است که نشانه‌های بارزی هم دارند. مثلا لکه‌های روی برگ و سفیدک‌های روی ساقه و برگ.

بهتر است در هر گلدان تنها یک بوته بکارید مگر اینکه از گلدان‌های مستطیلی شکل دراز استفاده کنید که بتوانید بین هر دو بوته 40 سانتی‌متر فاصله بگذارید. هر جایی که گرما و خورشید مناسب داشته باشد، برای قرار دادن گلدان توت‌فرنگی شما خوب است. توت‌فرنگی‌ها به دنبال مکانی مناسب و معتدل برای زندگی سه تا چهار ساله خودشان هستند. پس آن را از آنها دریغ نکنید. توت‌فرنگی‌ها دوست ندارند تابستان‌های بسیار گرم و خشک را تحمل کنند.درجه حرارت مناسب برای پرورش توت‌فرنگی بین 15 تا 25 درجه سانتیگراد است. البته توت‌فرنگی سرما را هم تحمل می‌کند و در برابر آن نیمه مقاوم است. در زمستان اگر روی بوته‌های توت‌فرنگی‌تان را بپوشانید تا دمای 18- درجه سانتیگراد را تحمل می‌کنند.

برای کود گلدانتان بهتر است از ترکیبی از کودهای کمپوست مخصوص باغ، برگ یا زباله‌های سبز بازیافت شده استفاده کنید و تا  عمق 15 سانتی‌متری خاک گلدانتان (از بالا) را با آن بپوشانید. بوته‌ها به خوبی درون خاک جای دهید و مطمئن شوید که جوانه برگ‌ها همتراز با خاک است.

معمولا پرورش توت‌فرنگی، به ویژه وقتی جنس بوته‌های آن مرغوب باشد، بسیار آسان است. در ابتدا تنها کافی است علف‌های هرز را از خاک خارج کنید، اما وقتی میوه‌ها شروع کردند به در آمدن، حواستان به حشرات و آفت‌ها هم باشد.مهمترین نکته در پرورش توت‌فرنگی این است که خاک گلدان آن را مرطوب نگه دارید. البته باید حواستان هم باشد که به طور ناگهانی حجم زیادی از آب را پای گلدان نریزید.اگر گلدانتان را روی بالکن قار می‌دهید، وقتی میوه‌ها در آمدند، پیش از اینکه رنگی به خود بگیرند، روی آنها را با پلاستیک بپوشانید. این کار آنها را از گزند پرنده‌ها در امان نگه می‌دارد.

هر وقت توت‌فرنگی‌تان دورتادورش قرمز شد، یک روز به آن وقت بدهید و آن وقت آن را بچینید. این فرصت یک روزه آنها را شیرین‌تر، آبدارتر و خوش عطرتر می‌کند. وقتی زمان باردهی بوته‌ها تمام شد، باز هم حواستان باید به بوته باشد. شاخه‌های زائد را بزنید و تنها برگ‌های کوچک را باقی بگذارید. از لخت شدن بوته‌تان نترسید. برگ‌ها دوباره رشد خواهند کرد. خاک گلدان را تقویت کنید. برای تقویت خاک می‌توانید از همین برگ‌های خود بوته که جدا کرده‌اید یا کودهای کمپوستی استفاده کنید.

در اواخر قرن نوزدهم با شناخت مواد غذایی پرمصرف و بعدها نیاز به مواد کم‌مصرف و فراهم نمودن شرایط تهویه مناسب در محلولهای غذایی بطور مصنوعی سیکل کامل تولید از مرحله سبز شدن تا مرحله باردهی و مرگ از نظر علمی در حوالی سالهای 1930 ـ 1920 امکان‌پذیر اعلام گردید. اصطلاح هیدروپونیک (Hydroponicum) اولین بار بوسیله Gericke پیشنهاد شد که او موفق گردیده بود در کالیفرنیا تولید نباتات را در معیار تجارتی بدون استفاده از خاک از رشد اولیه تا مرحله باردهی نشان دهد. این اصطلاح مجموعه‌ای است از یک لغت یونانی Hydro یعنی آب و کلمه لاتین Ponero یعنی جای دادن که بطور خلاصه مفهوم قرار گرفتن چیزی در آب از آن استنباط می‌گردد.
هنگامی که استفاده از روش آب کشت و تولید محصولات کشاورزی بدون استفاده از خاک مطرح می‌شود این سوال ظاهرا بسیار ساده پیش می‌آید که وقتی میلیونها هکتار زمین مزروعی وجود دارد که قسمتی هم بدون استفاده مانده، وقتی خاک به عنوان منبع مواد غذایی گیاهان و محیط طبیعی رشد آنها به بشر ارزانی شده چرا به جای استفاده از آن به دنبال روش تولید بدون استفاده از خاک برویم؟ پاسخ این سوال در مواردی که جامعه مصرف کننده مثلا سبزیجات تازه به دلایل صنعتی ، تجارتی ، نظامی و غیره در منطقه بدون خاک مزروعی مستقر شده و یا دسترسی با آب ارزان قیمت نداشته و مسائل حمل و غیره مطرح باشد نسبتا آسان است.
? سیر تکاملی
از زمانی که Gericke در سال 1929 امکان کشت تعدادی از نباتات را بدون استفاده از خاک تا مرحله تکامل و باردهی آنان به ثبوت رساند تا امروز که در نقاط مختلف جهان تولید با روش آب‌کشت به صورت تجارتی معمول گردیده، فکر دانشمندان و متخصصین به تکامل این روش و رفع نواقص آن مشغول بوده است. دستگاه یا ظرفی که Gericke از آن استفاده کرد در حقیقت جعبه‌ای یود که به جای درب آن یک ورق توری قرار داشت. روی توری بستر بذور و زیر آن مقداری فضای خالی و بعد از فضای خالی محلول غذایی در کف محفظه واقع می‌شد.
نبات پس از سبز شدن در بستر بذر که از جنس سنگریزه یا ماده دیگری غیر از خاک بود ریشه خود را از سوراخهای توری عبور داده و ریشه پس از طی فضای خالی زیر توری خود را به محلول غذایی می‌رساند. با پاشیدن آب یا محلول غذایی روی بستر بذر ، رطوبت برای رشد بذر و جلوگیری از خشک شدن آن قسمت ریشه که داخل محلول غذایی قرار نداشت، تامین می‌گردد. به علاوه با تبخیر مختصری که از سطح محلول غذایی و یا در اثر محلول‌پاشی از بالای توری حاصل می‌شد درصد رطوبت فضای زیر توری تا سطح محلول غذایی را بالا نگه داشته و از خشک شدن ریشه‌های واقع در این قسمت جلوگیری می‌گردید. ضمنا این ریشه‌ها حداکثر دسترسی به هوا را داشتند.
با این روش Gericke تضاد مکانیسم آب و هوا را در محیط رشد ریشه به شکلی از بین برد اما این روش برای تولید تجارتی راه حل مناسبی ارائه نمی‌داد و چند نقص کلی و عمده داشت. یکی اینکه طبیعت این نباتات اقتضا نمی‌کرد که ریشه آنها در هوا آویزان باشد بلکه برعکس نیاز به اتکا داشتند. و دیگر مشکل اینکه در طوقه ریشه گیاهان حساس پوسیدگی ایجاد شد. ولی در هر حال با تلاش شبانه روزی دانشمتدان و محققان ، امروز مطالعه و تحقیق و کسب تجربه در این زمینه به حدی توسعه یافته و مورد توجه قرار گرفته است که آینده کار برد روش آب‌کشت را خیلی روشن جلوه می‌دهد. در حال حاضر تولید تجارتی محصولات با روش آبکشت در آمریکا ، ژاپن ، اروپا و هندوستان رو به افزایش بوده و در سایر نقاط دنیا در حال پیشرفت است. بدون تردید کشور ما نیز دور از این تکنولوژی قرار نخواهد گرفت.
? انواع روشها
1) کشت مستقیم در محلول غیر متحرک
این روش شباهت زیادی به اولین روش تولید آبکشی دارد که در آن قسمتی از ریشه‌ها به منظور جذب اکسیژن در هوا قرار داشته و قسمتی در محلول غذایی جایی می‌گیرند. به دلایلی عمده امروزه در سیستمهای تجارتی از آن استفاده نمی‌شود.
2) کشت در مه
این روش شباهت زیادی به روش کشت در محلول دارد با تفاوت که غذا به صورت مه یا باران پودر شده به نباتات پاشیده می‌شود ولی به همان دلایل ذکر شده از قبیل اشکالاتی که نگه داشتن نباتات دارد و همان مشکلات بیولوژیکی روش بالا ، روش کشت در مه هنوز تجارتی نگردیده و در حال حاضر تحقیقاتی در این مورد در کشور ایتالیا جریان دارد.
3) کشت در ماده جامد با مدار باز از نظر محلول غذایی
در عمل مثل روش کشت در خاک است با این تفاوت که به جای خاک ماده بی‌اثری مثل شن یا سنگریزه مورد استفاده قرار گرفته و ریشه‌ها در این ماده رشد می‌کنند. از نظر وسایل و ساختمان و تاسیسات ، روی هم رفته خیلی ساده می‌باشد. مشهورترین نوع این روش ، کشت در ماسه یا شن با استفاده از محلول غذایی از سطح ماسه مصرف شده و پس از آنکه مقداری بوسیله ریشه‌ها جذب گردید، بقیه به صورت فاضلاب از سیستم خارج می‌شود. خروج فاضلاب از مدار محلول دهی باعث می‌شود که این روش از نظر صرفه جویی در مصرف آب در مواردی که هزینه تامین آب زیاد است مقرون به صرفه و قابل توصیه نباشد.
4) روش کشت در ماده جامد با مدار بسته از نظر محلول غذایی
در این سیستم کشت در حوضچه‌های متصل به مخزنهایی صورت می‌گیرد که بوسیله بتن یا استفاده از مواد دیگر ساخته شده است. محلول غذایی از مخزن مربوط بوسیله پمپ وارد حوضچه شده و سطح ارتفاع آن در حوضچه بالا آمده و مجددا بوسیله پمپ تخلیه گردیده و به مخزن مربوطه برمی‌گردد. این عمل بر حسب نیاز نبات به آب و غذا چند بار در روز تکرار می‌گردد.
مزیت عمده این روش در مقایسه با روش مدار باز امکان صرفه جویی در مصرف آب به مقدار زیاد بوده و با مقدار قابل ملاحظه‌ای نیز در مصرف مواد غذایی صرفه‌جویی می‌شود. بدیهی است از نظر کنترل کیفیت و کمیت محلول غذایی مراقبت و دقت بیشتری لازم خواهد بود. به علاوه هزینه تاسیسات اولیه به مراتب بیشتر می‌باشد . در این گلخانه‌ها مورد توجه باشد ، استفاده از سیستم تغذیه و آبیاری با مدار بسته توصیه و تاکید می‌گردد.
? موارد استفاده
? محدودیت اراضی
? تولید برخی محصولات خاص
? تولید محصول در غیر فصل طبیعی
? مزایا
? کنترل محیط از نظر عناصر غذایی
? یکی از مزیت‌هایی که در ارتباط با تغذیه گیاه در کشت بدون خاک مطرح بوده کنترل محیط از نظر عناصر غذایی است. فرمول محلول غذایی تهیه شده قابل دسترسی است. به عبارت دیگر می‌توان هر ماده‌ای با هر نوع غلظتی تهیه و در محلول قرار داد. نسبت بین یون‌ها را به خوبی می‌توان حفظ کرد. مثلا می‌توان در محلولی نسبت یون آمونیوم به نیترژون را تنظیم کرد. ولی در محیط خاک این مسأله قابل کنترل نیست.
? معایب
? مشکل تهویه
? عدم وجود خاصیت تامپونی
? سرمایه‌گذاری زیاد اولیه
در سیستم‌های بدون کشت می‌توان از طریق تعویض محلول غذایی و تهویه مصنوعی تهویه را تأمین کرد. در خاک خاصیت بافری یا تامپونی برای عناصر غذایی وجود دارد ولی در محلول‌های غذایی این مشکل وجود ندارد. مسأله دیگر در کشت بدون خاک سرمایه‌گذاری اولیه برای گیاه می‌باشد. معمولا هیدروپون‌ها نیاز به سرمایه‌گذاری دارند که ممکن است برای هر نوع محصولی این مساله اقتصادی نباشد.
? مواد غذایی مورد نیاز در کشت هیدروپونیک
خاک دارای خاصیت تامپونی و بافری است. بدین مفهوم که اگر عنصری توسط گیاه جذب شد و غلظتش در محلول خاک کاهش پیدا کرد خاک این توانایی را دارد که از فاز جامد یا فاز تبادلی آن عنصر را آزاد و وارد محلول خاک کند و غلظت را به همان سطح اولیه خودش برگرداند. خاصیت تامپونی یا همان حفظ غلظت و آزاد کردن عناصر از فاز جامد یا تبادلی است. ولی در محلول‌های غذایی یا کشت هیدروپونیک تجدید غلظت وجود ندارد. در بعضی از سیستم‌ها ، محلول غذایی حالت چرخشی داشته و در یک محدوده (یا مخزنی) کمبود غلظت خود را جبران کرده و دوباره وارد سیستم خواهد شد که این خود یکی از مزیت‌های خاک در رابطه با کشت بدون خاک است.
در سیستم‌های بدون خاک در تغذیه گیاه از محلول‌های غذایی استفاده می‌کنند لذا برای تهیه محلول‌های غذایی از نمک‌های عناصری مانند نیترات پتاسیم و سولفات پتاسیم استفاده می‌کنند. معمولا برای تهیه این محلول‌ها ، فرمول‌های غذایی متعددی پیشنهاد شده است. برای هر گیاه خاص با توجه به نیاز غذایی آن گیاه ، فرمول غذایی خاصی تنظیم می‌شود. یعنی غلظت لازم در محلول غذایی کنترل می‌شود. بطوری که تمامی عناصر غذایی مورد نیاز در آن به مقدار کافی وجود داشته باشند.

مایه قارچ مورد نیاز برای یک بسته کمپوست حدوداً 250 گرم بذر قارچ صدفی جهت تلقیح در 8الی 10 کیلوگرم ازکاه وکلش گیاهان تیره غلات در نظر گرفته شده است وتا لحظه‏ای که کمپوست شما آماده نشده است به هیچ عنوان درب بسته را باز نکنید چون احتمال آلودگی آن خواهد بود.

1- یک کیسه پلاستیکی به قطرcm 50 و به طول 100cm انتخاب کنید. ( کیسه‏های بسته بندی میوه جات مانند خیار و... )

2- طبق شکل A تعداد سه عددسوراخ به قطر یک سکه 50 ریالی در ته کیسه و چندین سوراخ در بدنه کیسه در نقاط مختلف جهت خروج آب اضافی وتهویه بستر ایجاد کنید(جمعا حدود 30 سوراخ می‏شود).

3- مقدارحدوداً 8 الی10کیلوگرم گاه یا کلش یکی ‏ازگیاهان تیره غلات را تهیه نمائید.(گندم ـ جو ـ چاودار ـ یولاف ـ برنج ـ ذرت ـ سورگوم و ... )

کلش = اگر محصول غلات را با دستگاه کمپاین برداشت نمایند( درو ) نتیجتا ساقه های غلات به طول 8 الی 14 سانتیمتر طول خواهند داشت که به آنها کلش کفته می‏شود . یعنی طول ساقه ها بزرگ خواهد بود

گاه = اگر محصول غلات را با دستگاه خرمن کوب خرمن نمایند ( جدا کردن دانه ها ار پوسته غلات ، کلوم وکلومل ) ساقه های حاصل کوچک خواهد بود که به آنها گاه گفته می‏شود .

4 - کلش‏های تهیه شده را در یک ظرف بزرگی ( قابلمه ـ دیک ) ریخته و روی آنها آب معمولی ( سرد ) ریخته بطوری که گاه وگلشها در آب غرق آب شوندوبعدروی شعله گاز(یا هر نوع منبع حرارتی) قرار دهید واز لحظه به جوش آمدن کامل آب حداقل به مدت 30 دقیقه به کلش‏ها حرارت داده وکلش‏های در حال حرارت را گاهی زیر و رو نمائید. 

( جوشانیدن گاه ویا گلش‏ها به سه علت انجام می‏گیرد  A . اگر در داخل گاه ویا گلشها بذر غلات ویا هر بذر دیگری قرار گیرد در اثر حرارت که موقع جوشانیدن به آن داده می‏شود جنین آن از بین رفته و دیگر به هیچ عنوان اگر در محیط مرطوب قرار گیرد جوانه نخواهد زد  B . در اثر حرارتی که به آنها داده می‏شودهر گونه آلودگی داشته باشد از بین خواهد رفت   .Cبا توجه به اینکه دیواره گاه وکلشها در حالت خشک سفت وخشبی هستند لذا نفوذ ریسه های قارچ به دیواره آنها مشکل خواهد بود وبه خاطر اون اگر گاه وگلشها در آب جوشانیده شوند بهتر است . )

 

5- بعد از پایان زمان قید شده کلش‏ها را از یک آبکش ، آبکش نموده و آب اضافی آن را بگیرید.

 

6 - بعد از آبکش نمودن چند دقیقه‏ائی اجازه دهید تا کلش‏ها خنک شوند.

 

7- کلش‏های خنک شده را به کیسه پلاستیکی تهیه شده به ارتفاع حدوداً 10-15 سانتیمتر پر نموده وبا کف دست به آنهاکمی فشار داده تا کیسه حالت استوانه بدهید.

 

8 -  دهانه بطری یا بسته حاوی مایه قارچ ( بذر قارچ ، اسپان قارچ ) را باز کرده وتوسط یک میله‏ای تمیز و آغشته به الکل،محتویات درونی را که به حالت فشرده و چسبیده به هم هستند، را به هم زده، و از هم جدا نمائید.

 

9-مقدار 20 الی 25 گرم از مایه قارچ(بذر درون‏ بسته) را به کف دستتان(که قبلا حتما با آب وصابون شسته اید) ریخته وخوب از هم جدا نموده و بطور تصادفی بر روی کلش‏های پهن شده در ته کیسه پلاستیکی بپاشید.

 

10- مجدداً از کلش‏های سرد شده را به همان ارتفاع  و اندازه برداشته و به درون کیسه پر نمائید تا روی بذور پوشیده شود و با دست روی آنها کمی فشار دهید تا تماس کامل حاصل گردد.

 

11- دوباره بذر پاشیده و روی آنها کلش اضافه نمائید و این کار را آنقدر ادامه دهید تا اینکه هم کیسه پر شود وهم بذر و کلش‏تان تمام گردد.

 

12- درب کیسه پلاستیکی را محکم بسته و زیر آن یک ظرفی (بهتر است پلاستیکی باشد) قرار دهید تا آب اضافی درون کیسه که به مرور زمان خارج خواهد شد اطراف را خیس وکثیف نکندالبته اگر فقط ، یک بسته کشت داده ودر آشپزخانه یا راه پله قرار داده اید.

 

13- کیسه را در یک  محیطی با دمای بین 18 الی 24 درجه سانتیگراد تا زمانی‏ که کیسه را ریسه‏های قارچ  پرنماید که معمولاً بین 14 -16 روز طول می‏کشد قرار دهیدبطوری که در معرض تابش نور مستقیم آفتاب نباشد.
آموزش قارچ   
کشت قارچ   
قارچ ها   
قارچ دکمه ای   
قارچ خوراکی     
تولید قار
 

14- بذر قارچ کاشت داده شده تا مرحله ظاهر شدن اولین ته سنجاقی ها ( قارچ های اولیه ) نیازی به نور – رطوبت – آبیاری ندارد و همان مقدار رطوبتی که موقع جوشانیدن گاه ها در آب به خود جذب کرده اند کافی است ولی بعد از طی مراحل و زمان قید شده (14 – 16 روز) کیسه سفیدی در اختیار دارید که حاوی میسیلیومهای قارچ است ، از این لحظه به بعدکه اولین قارچها ظاهر می‏شوند حتما باید به محیط رطوبت ، نور و کمپوست را آبیاری نمود.



        
لوازم تولید قارچ دکمه ای پرورش آموزش ثبت نام رایگان rhv] \v,va , j,gdn rhv]
rhv] n;li hd j;li hd efj khl vhd"hk

rhv] wntd vhd"hk hdkjvkjd \v,Ci hdvhk jivhk rc,dk
;l\,sj nlhsk[ rdlj \,g vhd"hk  vhd"hk l[hkd

oldkd lxhgf hl,ckni \v,va , j,gdn rhv] j;li hd مطالآموزش رایگان قارچ، کاشت قارچ، آشنایی با قارج، سالن های کشت قارچ، مرحله دوم کاشت قارچ دکمه ای، تولید قارچ، جلسه سوم آموزش تولید قارچ، گلخانه های کاشت قارچ دکمه ای،سالن های پیشرفته قارچ، قارچ در جهان، درآمد زایی کار قارچ، ثروتمند شدن از طریق قارچ،مرحله 1 پرورش، کمپوست قارچ، بذر قارچ، سالن تولیدظاهر شدن ته سنجاقیها قارچ، قفسه بندی قارچ دکمه ای، ترجمه،قارچ، آموزش قارچب آموزنده علمی در باره قارچ ها پرورش رشد از ابتدا تا انتها تخصصی


 15- بعد از ظاهر شدن اندامهای بارده قارچ ، روزی در دو نوبت و بسته به میزان درجه حرارت منطقه پرورش و رطوبت محیط مقدار4  -  5 لیتر آب بر روی بستر ریخته تا ضمن آبیاری ، رطوبت زیر پلاستیک نیز تامین گردد.

 

16- جهت تامین رطوبت محیط وبستر در منزل که باید بین 85 الی 90% باشد می‏توان طبق شکل B  یک چهار چوب تهیه نموده وبر روی آن پلاستیک  کشیده وبسترتان را زیر آن قرار دهید، و بعد از هر بار محصول دهی و برداشت محصول برای اینکه ته بستر در طی دوره خشک نشود بهتر است بستر را به صورت سروته ( وارونه ) قرار داده و آبیاری نمائید و تا برداشت محصول سری بعد به همان شکل باقی بماند وتا مدت حدود4  ماه برای شما هر 10 الی 12 روز یک بار قارچ خواهد داد بطوری که به ازای هر کیلو گاه خشک کمپوست اگر خوب مراقبت گردد 800 الی 850گرم در طی دوره محصول قارچ خواهد داد.

 

17- نظر هموطنان عزیز را به این نکته معطوف می‏داریم که تا زمانی که قارچ بر روی بستر مشاهده نکرده‏اند به هیچ عنوان به کمپوست آب ندهید. مگر اینکه ، کمپوست در حال خشک شدن باشد.

 

18- در صورت مواجه شدن با هرگونه مشکلی در مراحل پرورش قارچ  با ما تماس حاصل نموده و رفع اشکال نمائید.

توجه :

از همان لحظه اول کار در ته کیسه پلاستیکی،حدوداً سه عدد سوراخ به انداز یک سکه 50 ریالی ایجاد نموده تا آب جمع شده در ته بستر از آنجا خارج شده و باعث گندیدگی آن نشود.

  

2- روش کشت در جعبه های چوبی:

این‏روش پرورش‏قارچ برای اولین بار در سال 1934 در آمریکا آغاز شد و روش کار بدین صورت بود که ابتدا یک جعبه چوبی تمیز را انتخاب کرده و به قسمت درونی آن یک لایه نایلون پــهن می‏کنند و بعد مواد اولیه تهیه شده را به داخل جعبه بصورت لایه به لایه که بین دو لایه مقدار کمی مایه قارچ ریخته و مجدداً کمپوست را روی آنها اضافه می‏کنند تا اینکه جعبه پر شود وپس از پر کردن جعبه درب آن را نیز بسته و به یک گوشه ازاطاق پرورش بصورت مایل قرار داده تا آب اضافی آن خارج شود و روی همه جعبه‏ها یک ورق نایلونی کشیده تا از تبخیرآب ازسطح‏کمپوست جلوگیری شودوحتی گاهی‏نیزهرسه‏الی‏چهار روز یکبار مقدارکمی‏آب بر روی آن اسپری می‏کنند تا میسیلیومها تمام قسمتهای درونی جعبه را پرنماید پس از تکمیل شدن رشد میسیلیومها در داخل جعبه ‏که ‏معمولاً حدود14 الی 18روز طول می‏کشدورقه نایلونی را برداشته‏وآنها را ازجعبه خارج کرده وبه صورت ردیفی چیده و یا از سقف آویزان می‏کنند تا شروع به محصـول‏ دهـی کند. مشکلی که در این روش کشت وجود دارد رشد انواع کپک‏های آلوده کننده و قارچهای مضرمی‏باشدروی کمپوست است .

 

 

3-  روش کشت در سبدهای پلاستیکی:

جعبه‏های پلاستیکی رایج در بازار که برای حمل میوه وسبزیجات بکار می‏روند برای این کار مناسب بوده و این روش کشت نیز عیناً همانند پرورش قارچ درجعبه های چوبی بوده وبا این تفاوت که اولاً میزان آلودگی جعبه های پلاستیکی نسبت به چوبی کمتر بوده و ثانیاً دوره استفاده یا عمر آنها از جعبه ‏های چوبی بیشتر است ولی به هر حال روش کار عین روش قبلی است.

 

 

 

4_ روش کشت پـایه‏ای یا(ستونی):

به منظور افزایش در میزان تولید و بهره‏گیری هر چه بیشتر و بهتر از جریان هوا در مرکز ( وسط) کیسه پلاستیکی یک لوله فلزی و یا پلاستیکی P.V.C که بدنه آن سوراخدار است قرار داده واز قسمت پایین شروع به پر کرده کیسه با کمپوست وتلقیح آن با اسپان ( بذر قارچ ، مایه قارچ ) نموده‏واز کف کیسه وستون،کشت به صورت لایه به لایه انجام می‏گیرد ودر لایه آخر بعد از پر نموده کمپوست درب کیسه را بسته و تا زمان سفید شدن کمپوست کیسه را در نمی‏آورند.

  5- روش کشت‏ بـرروی قفسه‏های فلزی یاتورهای فلزی:

برای ساخت قفسه‏های فلزی ابتدا توسط لوله‏های فلزی چهار پایه‏های فلزی (چهارچوب فلزی) را برپاکرده وبعداً روی آن توری مشبک یا همان توری مرغـی نصب می‏کنندو نهایتاً بر روی آن توری کمپوست به اندازه مورد نظر پهن کرده ومایه قارچ روی کمپوست اضافه کرده و درپایان روی بستریک‏ لایه پلاستیک‏پهـن می‏کنندتاجلوتبخیرآب بسترگرفته شودومعمولاً هردو روز در میان یک بار آبیاری می‏کنند

 

6- روش کشت‏ بر روی زمین یا سکو بصورت پشته‏ای :

یکی از روشهای قدیمی بوده و مواد بستری(کمپوست ) را در روی زمین به شکل پشته در آورده و به صورت لایه به لایه مایه قارچ را به کمپوست تلقیح می‏نمایند ودر نهایت بستر به صورت پشته در آمده و روی آن را با پلاستیک جهت جلوگیری از تبخیر آب می‏پوشانند تا زمانی که اندامهای قارچ ظاهر شود و آن موقع اقدام به برداشت روکش پلاستیکی می‏نمایند، البته در صد آلودگی در این روش بالاست.

 

 

7- روش کشت بر روی کنده درختان:

پرورش قارچ بر روی کنده درختان یکی از قدیمی‏ترین روشهای پرورش قارچ به شمار می‏رود و در کشور مجارستان ابداع شده وبه سایر کشورها کسترش یافته ونحوه عمل بدین شکل است که ابتدا چوبهایی به قطر 25 الی30 سانتیمتر از نوع تبریزی ، بید ، آلش ، ممرز ، بلوط وغیره را به ارتفاع 30 الی 40  سانتیمتـر در اوایل فصل بهار تهیه می‏کنند بطوری که کنده‏ها باید به حد کافی رطوبت داشته باشند ویا اینکه بطور مصنوعی مرطوب گردند بعداً یک گودالی که عمق آن حدوداً 10 الی 15 سانتیمتر بیشتر از ارتفاع کنده‏هاست در سطح زمین حفر مینمایند البته طول وعرض گودال بستکی به تعداد کنده و عرض آنها دارد سپس به کف گودال مایه قارچ را پخش کرده و بعداً کنده‏های تهیه شده را به صورت ایستاده در گودال بر روی مایه قارچ قرار داده و طبق شکل ذیل روی قسمت بالای کنده ها نیز مقداری مایه قرار می‏دهند سپس روی کنده‏ها و گودال را به وسیله شاخه و برگ وساقه‏های خشک گیاهانی مانند ذرت وغیره بطور کاملا" فشرده پوشانیده ودر نهایت از روی آنها نیز یک لایه خاک به ضخامت 10 الی 20 سانتیمتر می‏ریزند، و همانطوری که متذکر شدیم همه این عملیات در فصل بهار انجام میگیرد وتا فصل پائیز با توجه به دمای محیط 3 الی 4  بار باید اقدام به آبیاری خاک اطراف گودال نمود که رطوبت داخل گودال تامین شود وطی 4   الی 5 ماه تا فصل پاییز ریسه‏ها شروع به گسترش در روی کنده‏هـا  نموده و در فصل  پاییز حدوداً  اواسط  مهر ماه کنده‏ها را از داخل گودال خارج کرده و در محلی تقریباً روشن و دور از تابش مستقیم آفتاب و وزش باد، در زمین جوبی به عمق 10 الی 15 سانتیمتر ایجاد کرده و کنده‏ها را بطور ایستاده در داخل آن جوب خاک میکنند که در آینده کنده‏ها از طریق همین جوی آبیاری شده و رطوبت لازم برای ریسه‏ها را تامین نمایند و معمولاً یکی دو بار آبیاری در هفته کافی خواهد بود .با فرا رسیدن سرما وفصل پاییز ظهور اولین قارچها آغاز می‏شود ومعمولاً 3  الی5 سال متوالی می‏توان از آنها قارچ برداشت نمود واین روش اکثراً در مورد پرورش قارچهای مانند پلوروت و شی‏تاکه مورد استفاده قرار می‏گیرد که قارچهای چوبخوارند .

 

 8- روش کشت از طریق تزریق ریسه های قارچ برکنده های درختان 

 یکی دیگر از روشهای کشت وپرورش گونه هایی از قارچ صدفی همانندروش قبلی ( 7  ) پرورش قارچ بر روی تنه و کنده درختان می‏باشد منتهی با این تفاوت که در روش قبلی کنده ها را در داخل گودالی دفن می‏کردند و اسپان قارچ را در زیر وروی کنده ها می‏پاشیدند ولی در این روش ابتدا در محیط آزمایشگاهی اقدام به رشددادن میسلیومهای قارچ بر روی قطعات چوبی به طول حدود 3 سانتیمتر و قطر یک سانتیمتر بجای تکثیر بر روی بذور غلات نموده واین قطعات حاوی میسلیومها را در بسته بندی های پلاستیکی به بازار عرضه می‏گردد.      

    سپس افراد علاقمنداقدام به خرید این بسته ها نموده وکندههای درختانی مانندبید ،تبریزی ، افرا ، توسکا ، سپیداروبلوط به قطر حدود 30 سانتیمتروبه طول دلخواه مثلا از50 سانتیمتر الی 2 متر را تهیه کرده  و توسط یک دستگاه دریل اقدام به سوراخکاری در تنه این درختان به فاصله حدود 12 سانتیمتر و به عمق 4 الی 5 سانتیمتر نموده بطوری که قطعات حامل میسلیوم بتواند در این سوراخها جاگیرند

 

بعد از ایجاد سوراخ در تنه کنده ها اقدام به قرار دادن قطعات چوبی( میخ های چوبی ) حامل میسلیوم در تنه و سورخهای ایجاد شده در کنده ها انتخاب شده کرده و توسط چکش یک ضربه آرامی میخهای چوبی را در جایشان محکم میکنیم.

 

کنده ها را در یک محیط مساعد از نظر درجه حرارت ورطوبت مرتب در کنار یکدیگر قرار داده و مراقبتهای لازم از نظر رطوبت ، درجه حرارت ، تهویه ، نور را انجام می‏دهند تا ریسه ها ی قارچ در تنه این کنده ها نیز شروع به فعالیت نمایند وتولید قارچ نمایند و لازم به ذکر است که طول دوره باردهی این روش با توجه به اینکه از کندها تغذیه میکنند طولانی است .

منبع : کتب آموزشی

گیاه آلوئه ورا

آلوئه ورا یک گیاه رایج آپارتمانی است و بطور سنتی در منازل برای خواص دارویی عالی آن پرورش داده می شود ، آلوئه ورا گیاهی چند ساله است و به خانواده سوسن (lily family ) تعلق دارد.

آلوئه ورا بومی افریقا و مناطق مدیترانه ای است و 250 گونه مختلف از آلوئه ورا وجود دارد ، گیاه آلوئه ورا بواسطه برگ های کلفت آبدار و کوزه مانند خود مشخص می شود ، مراقبت از گیاه آلوئه شبیه مراقبت های گیاه کاکتوس است.

شرایط خاک : گیاه آلوئه ورا در هر نوع خاکی قابل رشد است ، شرایط ایده آل خاک برای برای پرورش آلوئه ورا خاکی نرم با حاصلخیزی متوسط و زهکشی بالا است.

شما میتوانید هر مخلوط با کیفیت تجاری را با اضافه کردن ماسه دانه درشت ، پرلیت یا سنگریزه های گرانیت در گلدان قرار دهید ، از گلدان های بسیار بزرگ برای کاشت آلوئه ورا استفاده نکنید.

شرایط دما : گیاه آلوئه ورا نور خورشید را ترجیح میدهد ، اگر در جایی زندگی میکنید که باران زیادی نمی بارد میتوانید گلدان را در شرایط آب و هوایی گرم و در خارج از خانه بطوری که نور کامل خورشید بر روی سایبانی شفاف روی گل بتابد قرار دهید.

هنگام نگهداری در داخل خانه گلدان ها باید در بخش شرقی و یا غربی کنار پنجره ای قرار داده شود ، گیاه آلوئه ورا به شدت در برابر سرما آسیب پذیر است بدلیل اینکه حدود 95% گیاه آلوئه ورا تشکیل شده از اب  میدهد.

دمای ایده آل برای نگهداری گیاه آلوئه ورا 15-25 درجه سلسیوس است بنابراین اگر آلوئه ورا را در بیرون از منزل پرورش می دهید باید گلدان ها را براساس شرایط محیط بیرون و قبل از آغاز شب های سرد جابجا کنید.

آبیاری : گیاه آلوئه ورا مشابه کاکتوس و دیگر گیاهان آبدار نیازمند آبیاری زیادی نیست ، به گیاه باید بگونه ای آب داده شود که آب شروع به بیرون آمدن از سوراخهای زهکش گلدان نماید.

یک زیرگلدانی در زیر گلدان قرار دهید تا آب خروجی را جمع کند ، معمولا یک فاصله 10-14 روزه باید در بین آبیاری وجود داشته باشد ، فاصله بین آبیاری بر اساس شرایط خاک متنوع است ، آبیاری را زمانی شروع کنید که خاک کامل خشک شده باشد.

در فصل زمستان گیاه در خواب زمستانی است و نیاز آبی آن بسیار کم میباشد و میتوان در فصل زمستان فاصله آبیاری را به 1 بار در ماه برسانید.

کود دهی : اگر از خاک مخلوط با کود برای کاشت آلوئه ورا استفاده شود فقط لازم است که یکبار و در فصل بهار به آن مجدد کود داده شود ، برای گیاه آلوئه ورا باید از کود رقیق یا کود نیمه قوی استفاده کرد.

چنانچه خاک حاصلخیز نیست باید کود نیمه قوی را در هر ماه یک بار از ابتدای بهار تا آخر تابستان به گیاه داد ، کودهای ارگانیک و کودهای گرم را برای گیاهان کاشته شده در محیط بیرون میتوان استفاده کرد.

تغییر گلدان : گیاه آلوئه ورا دارای رشد سریعی است و ریشه های آن مایل به گسترش هستند بنابراین تغییر گلدان پس از 1-2 سال انجام گیرد تا از انبوه شدن ریشه ها جلوگیری شود ، با این کار میتوان مجددا خاک را پر کرد.

ظرف و یا گلدانی را که برای بازکاشت انتخاب می شود باید دارای سطح پهنی باشد ، حتی اگر گلدان خیلی عمیق نیست این موضوع مشکل مهمی محسوب نمیشود ، در قسمت پایین گلدان یک لایه شن بریزید تا از زهکشی مناسب آن مطمئن شوید و سپس خاک تازه بریزید (خاک گلدان قبلی را استفاده نکنید ).

گیاه را با دقت زیاد بطوری که به ریشه های آلوئه ورا آسیب نرسد از داخل گلدان قبلی خارج کنید و آن را در داخل گلدان جدید منتقل کنید ، زمانی گلدان را آبیاری کنید که ریشه گیاه در خاک جدید کاملا استقرار یافته باشد.

تکثیر : گیاه آلوئه ورا به 3 روش پاجوش ، کاشت بذر و کاشت بافت تکثیر میشود.

تکثیر به روش پاجوش ( تقسیم بوته ) : اغلب هر شش ماه 10 پاجوش بر روی ریشه‌ها و لابه‌لای برگ‌های خشکیده بوته‌ها بوجود می‌آید که در این روش تغییر ژنتیکی و خواص آن خیلی کم است و گیاهان همسانی تولید می‌شوند.

تکثیر به روش بذر : در این روش سرعت تولید گیاه پایین است و گیاهان همسانی تولید نمی‌شود به دلیل پدیده نر عقیمی و دگرکشتی افزایش تفاوت ژنتیکی قابل توجهی در نتایج ظاهر خواهد شد.

تکثیر به روش کشت بافت : در این روش کشت بافت با به دست آوردن سلول‌های بنیادی گیاه و تمایز آنها امکان تولید یک گیاه کامل به وجود می‌آید به این صورت که در روش کشت بافت گیاه آلوئه‌ورا بخش کوچکی از سلول‌های انتهایی در حال تکثیر گیاه کشت داده میشود و گیاه کاملی بدست می‌آید از بارزترین مزیت‌های روش کشت بافت سرعت بخشیدن به تکثیر ( حدود 50 الی 200 برابر ) ، کنترل ژنتیکی گیاه ، تولید گیاهان همسان و دارای ثبات ژنتیکی و تغییر نکردن خواص آن ، کنترل آلودگی‌ها و بیماری‌ها و بازدهی اقتصادی بالاست.

بعضی از خواص آلوئه ورا : شیره آلوئه ورا برای درمان بریدگی های خفیف ، سوختگی ها ، گزش حشرات ، آفتاب سوختگی و … موثر است.

نکته : در مکان های گرم گیاهان آلوئه ورای تحت کشت بیرون از محیط خانه گلهای زیبایی تولید میکنند که دارای ساقه بلندی میباشد و در رنگهای متنوعی وجود دارد اما اگر آلوئه ورا بعنوان گیاه آپارتمانی کاشته شود شکوفه نخواهد داد.